Gwen Cooper is de auteur van Homer’s Odyssey – een onverschrokken kattenverhaal, of hoe ik leerde over liefde en leven met een blinde wondercat en de roman Dagboek van een South Beach -feestmeisje. Gwen, inwoner van Miami, heeft vijf jaar gewerkt in non-profit administratie, marketing en fondsenwerving. Ze coördineerde en leidde direct-service vrijwilligersactiviteiten namens organisaties, waaronder Pet Rescue, de Miami Lighthouse for the Blind, de Miami Rescue Mission, His House, Habitat for Humanity, Ronald McDonald House, The Daily Bread Food Bank en Family Resource Center (een organisatie die noodopvang biedt voor misbruikte en verwaarloosde kinderen). Ze startte ook het lezen van penvrienden, een geletterdheidsprogramma op basis van de basisschool in Little Haïti in Miami.
Gwen woont momenteel in Manhattan met haar man, Laurence. Ze woont ook met haar drie perfecte katten – Scarlett, Vashti en Homer – die er niet van zijn onder de indruk.
Ik ben verheugd Gwen Cooper vandaag te verwelkomen bij de bewuste kat.
Gwen, Homer’s Odyssey, maakte de bestsellerlijst van de New York Times minder dan twee weken na de publicatie. Het is een prachtig boek en ik ben niet verbaasd over het onmiddellijke succes. Hoe voelt het om te zien dat je boek zo succesvol wordt in zo’n korte tijd?
Het is moeilijk voor mij om te zeggen, omdat het nog niet echt is verzonken! Dus vooral wat ik voelde is shock, afgewisseld met momenten van pure opgetogenheid.
Wanneer wist je voor het eerst dat je een boek over Homer zou schrijven?
November 2007. Ik had het idee een paar maanden eerder gehad, maar dat november was toen ik eindelijk het gevoel had dat ik, in het algemeen, in het algemeen wist wat het verhaal zou zijn en hoe het zou worden geschreven.
Ik was gefascineerd door je verhaal en door Homer bijna vanaf de allereerste pagina, maar ik was vooral ontroerd door je verslag van de gebeurtenissen van 9/11 en de volgende dagen. Je hebt de nachtmerrie van elke huisdiereigenaar meegemaakt. Als gevolg van deze ervaring, heeft u advies voor eigenaren van huisdieren om zich voor te bereiden op noodsituaties?
Dat is een moeilijke vraag om te beantwoorden, voor zover er dingen in het leven zijn waarop je je niet volledig kunt voorbereiden. Maar wat ik uit de ervaring heb geleerd, was dat ik altijd minstens een week aanbenodigdheden – voedsel, nest, een paar liter water – in mijn appartement te allen tijde zou moeten hebben. Mijn katten kwamen dagenlang gevangen in mijn appartement in de buurt van Ground Zero voordat ik bij hen kon terugkomen, en omdat ik geen extra voorraden bij de hand had, moest ik kilometers kilometers lopen-en vervolgens eenendertig trappen beklimmen- met twee liter water, zeven pond nest en vijf pond kattenvoer. Het proces om op hen terug te komen, was misschien niet sneller als ik dat niet allemaal had moeten dragen, maar het zou zeker gemakkelijker zijn geweest.
Hoe was het schrijfproces voor jou?
Het proces van het schetsen van dit boek was lang en kwellend en liet me soms mijn haar eruit scheuren. Hoe twaalf jaar van een leven samenvatten in 80.000 woorden of minder? Maar toen ik mijn schets had gedaan, was het schrijven zelf pure vreugde.
Hoe ziet een typische dag van schrijven er voor u uit?
Ik ben meestal tussen 5:30 en 6:00 uur en schrijf uiterlijk 07.00 uur. Dan schrijf ik zo lang als ik kan totdat ik geen stoom meer heb. Meestal probeer ik ten minste een acht uur durende schrijfdag in te zetten, maar sommige dagen gaan sommige dagen natuurlijk veel langer en andere zijn veel korter.
Wat vind je het leukste aan schrijver zijn?
Schrijven!
Wat vind je het minst leuk om schrijver te zijn?
Schrijven! Ik weet zeker dat veel schrijvers daar precies zullen weten wat ik bedoel als ik zeg dat het vaak een liefdes-/haatrelatie is.
Wie of wat inspireert je?
Er is niets specifieks, behalve dat ik altijd verliefd ben geweest op taal zelf. Zodra ik een idee krijg voor een echt geweldige zin of zin, ben ik aan de slag.
Ik ben ook altijd geïnspireerd door het idee om een geweldig verhaal te vertellen. Met Homer kwam het eerste “A-HA” -moment toen ik me realiseerde dat een boek over deze blinde kat en de impact die hij had op de levens om hem heen, gevuld zou zijn met actie, avontuur, romantiek, helden, schurken, reizen, Quests, triomf in het gezicht van tegenspoed en alle grote verhalende ‘botten’ die ten grondslag liggen aan een verhaal dat echt het vertellen waard is. Toen ik dat eenmaal realiseerde, kon ik niet wachten om het verhaal op papier en de wereld in te krijgen.
Wat is een van de meest memorabele ervaringen die je hebt gehad bij een boekondertekening of evenement?
Eigenlijk was de eerste lezing die ik ooit deed voor een boek dat ik had geschreven de lezing die ik in Miami Beach deed om het dagboek van een South Beach -feestmeisje te lanceren. Ik was ongeveer zes of zeven jaar eerder van South Beach naar New York verhuisd, en heel weinig vrienden die ik had gehad voordat de verhuizing nog in Miami woonde – dus ik wist dat mijn ouders en sommige van hun vrienden zouden komen, maar ik verwachtte niet veel van een menigte. Maar ongeveer 150 mensen kwamen opdagen! Ik was absoluut op de grond gebracht en het was gewoon een echt geweldige manier om dat boek te starten.
Wat lees je op dit moment?
De stad en de stadnull